رسالت خبری در عصر آخر زمانی

امسال روز خبرنگار با بزرگترین رویداد تاریخ همزمان شد واقعه کربلا بزرگترین جدال خیر و شر است حادثه ای که پیروز جنگ، شکست خورد و کشته ی میان نیزه شکسته ها پیروز میدان شد و این به برکت بزرگ پیام آور کربلا بود و بی شک کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود.

اوست که تلخ ترین واقعه تاریخ را روایت می کند بی آنکه یاس و ناامیدی ایجاد کند. اوست که مصیبت ها را بیان می کند اما در میان آنها زیبایی "ما رایت الا جمیلا " را روایت می کند.

مگر می شود کسی اهل خبر باشد و مدد نگیرد از راوی بزرگ کربلا "انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم" برای همیشه ماجرای بی طرفی و باطرفی را برای اصحاب خبر پایان می دهد. مگر می شود از کربلا گفت و بی طرف بود در قبال آنانکه آب و شیر خشک را بر کودک شیرخواره تحریم می کنند؟

مگر می شود داستان کربلا را شنید و پیام مقاومتی هیهات من الذله را کنار گذاشت و تسلیم ذلت شد؟ مگر می شود یزید را لعن کرد و دشمنان امروز اهل بیت را که در کاخی سفید اما از خشت یزیدیست، مرگ و لعن نکرد ؟

اگر آن روز دشمن با ترس، رعب و تطمیع کاری کرد که ناصری برای امام نماند، امروز صدها شبکه دشمن، همان هدف را دنبال می کنند تا مایوس کنند و بین امام و امت فاصله ایجاد کنند.

تجربه تاریخی ما می گوید اگر مسلم بن عقیل سفیر امام یاری می شد، امام دچار کرب و بلا نمی شد و اینک در عصر آخر الزمان اگر انفلاب اسلامی که محور دفاع از اهل بیت و قرآن در جهان است، یاری نشود، مطمئنا امام زمان یاری نمی شود و این یعنی تداوم عصر غیبت.

 تلخی طولانی شدن عصر غیبت به دردناکی واقعه ی کربلاست. صدای مشترک حسین بن علی و امام زمان یک چیز است : " هل من ناصر ینصرنی" آیا یاریگری هست که مرا یاری کند؟

اسلام هراسی و ایران هراسی برای همین کاهش و ریزش یاورانی است که با شناخت اسلام ناب، در صف پذیرش حق قرار می گیرند .

امروز جهاد تبیین، جبهه رسانه ای ماست برای شتاب دادن به رویش ها و جلوگیری از ریزش ها تا صدای هل من ناصر امام زمان ما مثل واقعه کربلا، بی پاسخ و بی یاور نماند.

 یادداشت:  احمد ملّاشاهی