پخش زنده
امروز: -
پنج طرح قرآنی در نخستین گردهمایی ایدهپردازان و فعالان قرآنی مورد ارزیابی کارشناسان قرار گرفت.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، در نخستین گردهمایی ایده پردازان و فعالان قرآنی مدارس در دبیرستان پسرانه «پیام غدیر»، کارشناسان طرح های؛ نخبه پروری، فهم قرآن در دبستان، آموزش تربیت محور قرآن به شیوه پیامبر، آشنایی با آموزشهای ویژه قرآنی در مدارس اباصالح و طرح سنگ روی سنگ را ارزیابی کردند.
در این گردهمایی که با موضوع آموزش عمومی قرآن برگزار شد، کارشناسان قرآن و فعالان حوزه تدوین کتب درسی از جمله مسعود وکیل، رضا نباتی، حجتالاسلام والمسلمین سیدجواد بهشتی و حسینعلی شریف حضور داشتند و طرح های ارائه شده ایدهپردازان را مورد قضاوت و ارزیابی قرار دادند.
از میان طرحهای ارسالی به این گردهمایی، ۵ طرح به شرح زیر مطرح و مورد بررسی و تبادل نظر قرار گرفت:
* طرح نخبهپروری
این طرح را حجتالاسلام و المسلمین محمدصادق حقشناس ارائه کرد و با اشاره به تأکید مقام معظم رهبری درباره تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن، وضعیت کنونی پیشرفت به سمت این مطلوب را اسفناک دانست که تاکنون با وجود همه برنامهریزیها چیزی حدود ۵ هزار حافظ قرآن در کشور وجود دارند.
وی دلیل این امر را ضعف آموزشی منبعث از عدم تربیت بجا و صحیح معلمان و مربیان قرآنی دانست که باعث دلزدگی و رغبت نداشتن دانشآموزان در مقاطع تحصیلی به درس قرآن و متعاقب آن دوری دانشجویان از قرآن در مقاطع آموزش عالی می شود تا جایی که درصد قابل توجهی از قشر محصل، فاقد مهارت در امر روخوانی و روانخوانی قرآن حتی در مقاطع تحصیلی ارشد و دکترا هستند.
حجت الاسلام حقشناس راهکار برونرفت از این بنبست را طرحی دانست که خود و چند نفر از کارشناسان با استناد به دادههای میدانی موفق به احصا و تدوین آن شدهاند که براساس آن برخلاف نظام حاکم در زمینه آموزش و حفظ قرآن که در برخی مدارس و مراکز آموزشی بازه زمانی یکساله برای آن در نظر گرفته شده است، باید در محدوده زمانی سهساله اجرا شود تا علاوه بر حافظ شدن دانشآموزان یا حتی دانشجویان در مقاطع گوناگون تحصیلی، آنها در زمینه معارف، مفاهیم، تفسیر و موارد مشابه در زمینه علوم قرآنی نیز صاحب نظر شوند و مدارج آموزشی را تا مقطع کارشناسی، کارشناسیارشد در محدوده ۱۲ ساله تحصیلی طی و برای کنکور دکترا همزمان با شرایطی که دانشآموزان عادی دیپلمه در حال آمادگی برای کنکور دانشگاهها هستند، مهیا شوند.
* طرح فهم قرآن در دبستان
این طرح را محمد دژبخش، ارائه و آن را ماحصل خروجی مطالعاتی ۱۰ ساله دانست که براساس تحقیقات جامعهشناسی به آن دست پیدا کرده است.
وی قرآن را زبان فطرت بشری عنوان و هدف از آموزش آن را نیز برای رشد انسانی معرفی کرد که هر آن باید نسبت به جایگاهی که در آن دارد با توسل به قرآن ارتقا یابد.
دژبخش، انس، تکرار و شنیدن را عامل اصلی در امر حفظ و درک مفاهیم قرآن دانست که با استفاده از این الگو میتوان هرم وارونهای را تشکیل داد که نتیجه آن تسلط دانشآموز به روخوانی قرآن است به این معنی که به جای اینکه در ابتدا قرآنآموز را با الفاظ قرآن مواجه و درگیر کنیم، شرایطی پیش آورده شود که ابتدا قرآنآموز با کلام خدا ارتباط و انس بگیرد و در ادامه به دنبال آموزش روخوانی و یا روانخوانی قرآن باشیم.
وی براساس طرحی که ارائه کرد در چهار دوره به تشریح موازین مطالعاتی خود پرداخت که برمبنای آن دوره اول؛ انس با قرآن، دور دوم؛ فهم قرآن و دوره سوم تفکر در قرآن و در دوره چهارم تدبر در قرآن پیامد مثبت آن خواهد بود که البته این امر مستلزم آن است که هم علاقهمندی در مربی نسبت به کلام الهی وجود داشته باشد و هم اینکه مربی بتواند ارتباط خوبی را در طول مدت دورههای آموزشی با قرآن آموز برقرار کند.
دژبخش در پایان با معرفی سایت فهم قرآن در دبستان به تدوین کتب درسی سازگار با اجرا این طرح پرداخت .
* طرح آموزش تربیتمحور قرآن به شیوه پیامبر
آموزش تربیتمحور قرآن به شیوه پیامبر عنوان طرحی بود که محمدرسول محمدزاده؛ کارشناس و مدیرعامل مؤسسه مدارس آیات ارائه کرد.
وی شیوه آموزش قرآن در ایران را فاقد شأن علمی دانست که تنها خروجی آن آموزش طوطیوار الفاظ و عبارات قرآنی است که در نهایت منتهی به آموزش مهارتهایی همچون صرف و نحو و تجوید و مواردی از این دست میشود که تنها به کار شرکت در مسابقات و رویدادهای رقابتی قرآنی میخورد.
محمدزاده ادامه داد: اگر وجود مقدس پیامبر هم در چنین فضایی و در مواجهه با رویدادها و مسابقات قرآنی که اکنون در حال برگزاری است قرار میگرفتند، حائز رتبههای برتر نمی شدند چرا که اساساً پیامبر امت اسلامی را چنین با قرآن که تنها به فکر یادگیری روخوانی و کسب مهارتهای قرائت و تلاوت قرآن باشند، قرار ندادند. ما نیز باید قرآن را جاری و ساری در همه مناسبات و امور جاری جامعه کنیم که براین اساس من و دوستانم با تلاش این طرح را تدوین و ارائه کردیم.
وی اعلام کرد که آیات قرآن را براساس گروههای هدف که ممکن است سنی باشد و یا متناسب با کار، شغل و یا وضعیت فرد در اجتماع باشد تقسیم بندی کردیم که آنها در قالب مکتوباتی عرضه شد.
محمدزاده اضافه کرد: نباید در شروع آموزش قرآن، اعم از روخوانی و یا حفظ، نوآموزان را محدود به خواندن و یا حفظ سوره های کوچک به ویژه با انتخاب از جزء سی قرآن کرد، باید قرآن را با همه جزئیات مربوط به همه ابنای بشر خواند ، تنها باید با بررسی و غور بیشتر، آیاتی متناسب با وضعیت، شرایط و سن افراد را از آن استخراج کرد و موردی به آن پرداخت.
* آشنایی با آموزشهای ویژه قرآنی در مدارس اباصالح
حجتالاسلام والمسلمین احمد امینی؛ مؤسس مجموعه مدارس اباصالح که شامل ۸ مدرسه در قم و برخی دیگر شهرهای کشور است و جمعیتی بالغ بر ۲ هزار دانشآموز را آموزش داده است در باره برنامههای این مدرسه که برخلاف نظام جاری آموزشی اجرا می شود بر جهاد تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآنی تاکید کرد.
وی افزود: هدف از برنامههای آموزشی در این مدارس ، تربیت دانشآموزانی است که علاوه بر اشراف بر آیات قرآنی، قدرت تحلیل، سخنوری، خطابه و مجلسگردانی قرآنی را نیز داشته باشند، بنابراین برخی مهارتهای اجتماعی نظیر روابط عمومی بالا و ارتباط گرفتن با مخاطب نیز آموزش داده میشود.
* طرح سنگ روی سنگ
حجتالاسلام والمسلمین محسن مؤذنی ارائه دهنده این طرح گفت: طرح سنگ روی سنگ با رویکرد اجتماعی و با تکیه بر فقه تربیتی دانش آموزان اجرا می شود تا با استفاده از برخی مظاهر اجتماعی، ابزار و وسایل فناورانه، مجموعهای از اندیشه، تفکر و مفاهیم قرآنی طرح شود و برخی از چالشها جامعه مورد مدیریت قرار گیرد.
معرفی قرآن مبارک
در این گردهمایی همچنین مهدی فیض طراح «قرآن مبارک» که برای نخستین بار در سی و یکمین نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم از آن رونمایی شد، این طرح را ارائه کرد.
قرآن مبارک قرآنی است که برخلاف ترتیب صفحهای قرآن «عثمان طه» براساس موضوعاتی که ممکن است هر یک از آیات به آن پرداخته باشد ترتیب و تنظیم شده و براساس هر یک از موضوعات صفحهای مجزا به آنها اختصاص یافته است که البته ممکن است برخی از آیات موضوعاتی گذرا و کوتاه داشته باشند که براین اساس در هر صفحه دو موضوع به شکلی کاملاً منفک از هم طرح شده است.
در پایان این نشست حجتالاسلام کوهستانی به نمایندگی از سازمان تبلیغات اسلامی گفت: طرحهای ارارئه شده بیشتر ناظر بر دانشآموزان و ارائه راهکارهایی به منظور ترغیب و علاقهمندی آنها به قرآن است در حالیکه نیاز است که برای مربیان و معلمان قرآنی نیز برای تجهیز بیشتر آنها اقدام شود.